Język 

Aktualności  | Medziugorje  | Orędzia  | Artykuły  | Videos[EN]  | Galeria[EN] | Mapa strony  | O ...[EN]

www.medjugorje.ws » PDA version » Artykuły a Nowośći » Nowe Ruchy i Społeczności Religijne » Poparcie i koordynacja apostolstwa świeckich przez Papieską Radę do Spraw Świeckich - Nowe Ruchy i Społeczności Religijne

Nowe Ruchy i Społeczności Religijne

Other languages: English, Deutsch, Français, Hrvatski, Italiano, Polski

Poparcie i koordynacja apostolstwa świeckich przez Papieską Radę do Spraw Świeckich

Papieska rada do Spraw Świeckich ( Papsticher Rab fur die Raien) jest częścią Rzymskiej Kurii. Papież Paweł VI 15 sierpnia 1967 w Konstytucji Apostolskiej „ Regimini ecclesiae universae" urzeczywistnił i uzupełnił przez następujące po niej procesy reformacyjne potrzebne od dawna reformy Kurii „Pantificium Consillium pro Laicis" określone jako „rada" w uwagi na swoje podstawowe zadania i cele daje się raczej przyrównać do stowarzyszenia. Artykuł 131 Konstytucji Apostolskiej „Pastror bonus" o Rzymskiej Kurii brzmi: „Rada jest w stanie odpowiedzieć na wszystkie pytania poruszane przez stolicę Apostolską w celu koordynacji i uwierzytelnienia apostolstwa świeckich oraz na pytania, które dotyczą chrześcijańskiego życia świeckich" (AAS 80 (1988), 894)

Ten opis wykracza poza zakres możliwości dicasterium, jest on z pewnością wyzwaniem dla Papieskiej Rady do Spraw Świeckich do nowych inicjatyw. W ramach tego referatu chcemy krótko podsumować niektóre główne zadania i inicjatywy Rady Świeckich uwzględniając przy tym czas od 1990 roku (por. „Świeccy dziś" Służba Informacyjna Papieskiej Rady do Spraw Świeckich, 18 (1996) Laien heute, Informationsolienst des Papstlichen Rates fur die Laien)

Papieska Rada do Spraw Świeckich ma podstawowe zadanie wspierania papieża przy jego wypełnianiu urzędu duszpasterza (por. Pastor bonus art. 1). By spełnić to zadanie Rada Świeckich kierowałą się w ostatnich latach szczególnie Posydalnym Listem Apostolskim „Christifides laici" oraz katechezami, przemowami wygłoszonymi przez Jana Pawła II w Rzymie i podczas jego podróży apostolskich.

Kolejnym ważnym punktem są stosunki Rady Świeckich z poszczególnymi częściami Kościoła i Konferencjami Biskupów. Dla wielu biskupów Posynodalny List Apostolski CL był pomocą i wskazówką w radzeniu sobie z nowymi pytaniami i sytuacjami dotyczącymi świeckich. W minionych latach Rada Świeckich zanotowała znaczący wzrost delegacji biskupów, którzy odwiedzali dekasterium w ramach swoich wizyt od limina. Wzrosła również liczba osobistych wizyt biskupów w Radzie Świeckich. Najczęstszymi tematami rozmów podczas tych spotkań były wykształcenie świeckich, stosunek ruchów kościelnych do biskupstw i ich przyłączenie do życia Kościoła lokalnego, służby i urzędy nie związane z wyświeceniem które mogłyby zostać przejęte przez świeckich, zaangażowanie świeckich w świecie udział kobiet, praca młodzieży. Stały kontakt z konferencjami biskupów utrzymywany jest przede wszystkim dzięki Komisji do spraw Apostolstwa Świeckich. Następna ważna sprawa to tworzenie Narodowych Rad ds. Świeckich . Papieska Rada do Spraw Świeckich zebrała wiele doświadczeń i oceniła je i opracowała w 1985 roku dokument i konstytucję Narodowych Rad Świeckich. Dokument ten został opublikowany jako 38 nr pisma: „Świeccy dzisiaj" pod tytułem: „Narodowe Rady Świeckich, Kryteria i Modele" (Nationalrate von Raierz Kriterien und Modelle") Dikasterium chciało w ten sposób zachęcić do tworzenia tego rodzaju rad na poziomie narodowym i regionalnym, jako, że tam właśnie ma miejsce prawdziwa społeczność i współpraca rozmaitych organizacji świeckich.

W ostatnim czasie praca Papieskiej Rady do Spraw Świeckich koncentrowała się na sprawowaniu nowych wspólnot o przejmowaniu odpowiedzialności za ich kościelno - prawne uznanie i organizację (por. Pastor bonus, art. 135, AAS 80 (1988), 895)

Aby społeczność została zaakceptowana musi ją poprzedzać pozytywna opinia biskupa diecezjalnego, w którego diecezji znajduje się dana społeczność oraz narady z biskupami i ekspertami prawa kościelnego. Liczne prośby nowych związków o uznanie kanoniczne doprowadziły do wszczęcia przez Radę ds. Świeckich tzw. „drogi postępowania" w sprawie rozpatrzenia wniosku i sprawdzenia wspólnoty. Szczególna uwaga podczas sprawdzania grupy kierowana jest na badanie statusów i opracowanie dekretów odnośnie uznania wspólnoty za prawną jednostkę. W zakresie prawa kościelnego chodziło przede wszystkim o ustalenie kryteriów różnicujących związków od strony prawa publicznego czy cywilnego, o członkostwo chrześcijan innych wyznań w katolickich związkach świeckich oraz o kościelno - prawną strukturę związków świeckich, których członkowie żyją radykalnie wg Ewangelii.

Z powodu wzrastającej liczby ruchów Papieska Rada do Spraw Świeckich jest często proszona o pomoc w tworzeniu nowych organizacji świeckich, które są zakładane na podobieństwo istniejących już wspólnot zakonnych. Obok kilku odnowionych tzw. Trzecich zakonów powstały liczne ruchy, bractwa i wspólnoty świeckich na różne sposoby zostały włączone do rodzin zakonnych. Rada świecka na spotkaniu i zebraniach zawsze podkreślała podstawowe znaczenie świadectwa wspólnoty zakonnej i konieczności zachowania świeckiej tożsamości związanej z tą wspólnotą organizacji świeckiej. Wspólnota zakonna i związek świecki nie są tym samym, ale powinny dbać o owocną i przyjazną społeczność i współpracować w misji. W celu wyjaśniania i wspierania obopólnych stosunków Papieska Rada do Spraw Świeckich a przy współpracy Kongregacji (związek kilku Klasztorów jednej reguły) zorganizowano dla Instytutów poświęconego życia i społeczności życia apostolskiego już w fazie przygotowawczej Synodu Biskupów na temat życia poświęconego Bogu spotkanie przełożonych klasztorów i liderów organizacji świeckich. Akta ukazały się pod tytułem „Latorośl krzewu winnego" w dokumentacji nr 28 (1994).

Papieska Rada do Spraw Świeckich utrzymuje kontakt z ponad stu dwudziestoma międzynarodowymi związkami świeckich. Wspieranie wzajemnej akceptacji współpracy i społeczności między rozmaitymi związkami jest szczególnym wyzwaniem w światowej koordynacji apostolstwa świeckiego. I w tym względzie współpraca między katolickimi związkami młodzieżowymi ruchami i grupami odgrywa ważną rolę. W minionych latach znaczna część pracy Papieskiej Rady do Spraw Świeckich koncentrowała się na przygotowaniu organizacji i przeprowadzaniu Międzynarodowych Konferencji Młodzieżowych i związanych z nimi Międzynarodowych Dni Młodzieży:

- Częstochowa (VIII '91)

- Denver (VIII '93)

- Manila (I '95)

Do tego doszło jeszcze ważne spotkanie młodzieży europejskiej w Loreto (09.1995) i przeprowadzenie Światowych Dni Młodzieży w Paryżu (08. 1997). Te zjazdy przyczyniły się do ożywienia pracy młodzieżowej na płaszczyźnie światowej i regionalnej. Fakt, że młodzi członkowie ruchów i związków spotykają się z młodzieżą z różnych środowisk kościelnych, pomógł w tworzeniu wzrastającej jedności misyjnej. Jednocześnie należy sobie zadać pytanie, na ile tego rodzaju zjazdy dają się przenosić w codzienne życie parafii (por. K. Nientienatt „Nowa generacja" 12 Światowe Dni Młodzieży w Paryżu, W Herderkoresponden 10/1997, 500- 505) [K. Nientiendt „Eine neune Generation" Die XII Weltjugendtage im Paris , in Herderkorespondenz ]. Aktualnie Papieska Rada do Spraw Świeckich przygotowuje światowe spotkanie ruchów kościelnych, które odbędzie się od 26- 29.05.1998 w Paryżu. Ten zlot młodzieży ma stać się miejscem spotkania przyjaźni i modlitwy. Chce służyć intensywnemu teologicznemu pogłębieniu spojrzenia na rzeczywistość ruchów i ma stać się wydarzeniem kościelnym mającym pobudzić ruchy do współpracy w dziele reewangelizacji (por. „Laicy dzisiaj" Służba informacyjna Papieskiej Rady do Spraw Świeckich 20 (1997), strona 5 i 6)

 

 

PC version: Stronu | Medjugorje | Objawienia  | Orędzia  | Artykułi  | Galeria[EN]  | Medjugorje Videos[EN]