Biskupi i arcybiskupi w Medziugorju

Biskupi i arcybiskupi w Medziugorju, part XII

Wizyta arcybiskupa z Nigerii, marzec 1995

Nigeryjski arcybiskup Gabriel Gonsum Ganaka po raz trzeci odwiedził Medziugorje. Na pielgrzymkę przyjechał prywatnie i oto powiedział przy tej okazji: „Od kiedy moi wierni przyjeżdżają do Medziugorja i ja jako biskup odczuwam konieczność, by przyjechać, zobaczyć co tutaj ma miejsce i przeżyć to modlitewne doświadczenie. Pamiętam pierwsze wizyty w Medziugorju, które zrobiły na mnie silne wrażenie. Orędzia Maryi są proste, praktyczne i zmieniają życie. Wiem, że te objawienia jeszcze nie są uznane przez kościół i przyjmuje jego osąd w tym względzie. Papież Urban VII powiedział, że lepiej wierzyć w prywatne objawienia, niż nie wierzyć. Kiedy już zostaną uznane przez kościół - odniesiecie sukces. Dopóki czekamy na decyzje z Rzymu - przyjechałem ponownie, by rozmawiać z duchownymi i laikami o objawieniach w Medziugorju. Głosiłem kazania w 12-tu diecezjach i zawsze mówiłem o Medziugorju. Zaopatrzyłem się w wiele książek i filmów, by móc ludzi lepiej zapoznać z tymi zdarzeniami. Tutaj chodzi o coś naprawdę interesującego. Orędzie się rozniosło po całym świecie, jest coś, co tutaj przyciąga ludzi. Spotkałem wielu, którzy każdego dnia odmawiają cały Różaniec. Znam osobę, która - odkąd poznała Medziugorje - nieprzerwanie modli się za duchowieństwo. W mojej archidiecezji wielu ludzi się zmieniło dzięki orędziom medziugorjskim, nawet w klasztorach życie się zmieniło po tym, jak ludzie poznali orędzie. Musimy je jednak szerzyć jeszcze bardziej i dlatego pragnę zdobyć jak najwięcej informacji o tutejszych zdarzeniach. Tutaj powstają wspólnoty, które zgodnie z wolą Maryi modlą się o pokój. Jeśli przyjrzeć się orędziom z Fatimy, Louders i Medziugorja - widać, że są takie same: pokój, nawrócenie, pokora. Wszystkie orędzia są bardzo ważne i mają charakter biblijny. Nie ma w nich nic, co sprzeciwiałoby się Biblii. Księżom z mojej archidiecezji życzyłbym, by przyjechali do Medziugorja. Niestety, to nie zawsze jest takie proste. Jednak byłoby dobrze, gdyby przyjechali, i zobaczyli i przeżyli. Nikomu, nawet sobie, nie pozwalam na przesądy. To znaczyłoby osądzać nie wiedząc. I na końcu jako arcybiskup chciałbym przekazać wszystkim, którzy jeszcze nie przyjechali do Medziugorja, żeby to uczynili i przekonali się sami zamiast słuchać opowiadań innych czy stwarzać przesądy na temat czegoś, czego nie znają - dopiero wtedy będą mogli wypowiedzieć swoje zdanie. Spotykając wizjonerów i ojców, którzy tu pracują, widzę owoce, które bardzo szanuję i które mnie inspirują. Jestem bardzo wdzięczny, że mogłem tu przyjechać. Będę świadczyć o Medziugorju. Jest ważnym, byśmy wszyscy odpowiedzieli na wezwanie Maryi - wtedy pokój ogarnie wszystkich. Wszystkim medziugorskim pielgrzymom i przyjaciołom Medziugorja obiecuję modlitwę i błogosławieństwo i proszę o modlitwę.

Wizyta biskupa z Argentyny

Przy okazji swej wizyty w Medziugorju w lutym 1995 roku argentyński biskup Rubeirom H. di Monteo powiedział: „Z Medziugorjem się zetknąłe czytając Maryjne orędzia. Odczułem, że to sposób mówienia Marji. Bezpośrednią motywacją mojej wizyty było głębokie nawrócenie dwójki moich rodaków, które się dokonało po pielgrzymce do Medziugorja. Jeden z nich był komunistą, a drugi faszystą. Właśnie te owoce Medziugorja skłoniły mnie do przyjazdu tutaj, by zobaczyć, co naprawdę ma miejsce w Medziugorja. Teologia orędzi z Medziugorja wydaje się być zdrową i odbieram ją jako kontynuację Fatimy. Od ubiegłego wieku uwidocznia się całkowity proces działań Maryi: Rue de Bac, Louedes, Fatima i - zgodnie z moją koncepcją - Medziugorje jako ognisko działań Maryi, gdzie kontynuuje to, co zapoczątkowała w Rue de Bac. Ona wzywa do przemiany serc. Tu, gdzie dziś tyle cierpienia, tyle modlitw i pojednania w sakramencie spowiedzi - zaoferowano taką możliwość. W Medziugorju jest widoczny głęboki duch nawrócenia. Po wcieleniu w życie tych orędzi Jezusowych, pokój staje się możliwy, a przemiana serca poprzez modlitwę i nawrócenia łagodzi Bożą sprawiedliwość. Orędzia, które poznajemy dzięki Maryi, są orędziami nadziei. Ja pokładam ufność w nadziei, która jest nadprzyrodzona, bo nadzieja ludzka nie wystarcza".

Stanowisko arcybiskupa Frene Francicia o objawieniach Maryi

Frane Franić to znana osobistość w życiu Kościoła chorwackiego.

Jego wypowiedzi zawsze słuchano z zainteresowaniem. Biskupem został w 1950 roku, brał udział w Soborze Watykańskim II. Do 1988 roku był arcybiskupem diecezji Splitsko-Makarskiej (to jest diecezja sąsiadująca z diecezją, w obrębie której leży Medziugorje). W piśmie „Wiadomości diecezji Splitsko - Makarskiej" z 1985 roku zwięźle informuje o swoim stanowisku w sprawie Medziugorja. Pisze o tym, jak przed Świętami Bożego Narodzenia w 1991 roku po raz pierwszy odwiedził Medziugorje, pragnąc zobaczyć na własne oczy to, o czym czytał i słyszał. Uwierzył w nadprzyrodzoność objawień Maryi w parafii Medziugorje i zaczął je porównywać z tymi fatimskimi, Twierdzi, że Medziugorje rzuca wielkie i nowe światło na proroctwa z Fatimy, będąc jednocześnie potwierdzeniem nauki Soboru Watykańskiego II o ekumenizmie.