Znamienity Kardynał Dr Franjo Kuharić, arcybiskup zagrzebski
(Glas Koncila (Głos Soborowy), 15 sierpnia 1993)
Parafia Medziugorje znajduje się w Hercegowinie, 25km na południowy-zachód od Mostaru. Medziugorje (nazwa pochodzenia słowiańskiego oznaczająca teren pomiędzy dwoma wzgórzami) wraz z wioskami Bijakovici, Vionica, Miletina i Šurmanci, tworzy parafię rzymsko-katolicką, w której obecnie (2002r.), mieszka około 4000 mieszkańców. Troskę duszpasterską sprawują tam księża z franciszkańskiej prowincji Hercegowina pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP.
Cały teren zamieszkiwany jest przez Chorwatów, którzy przyjęli chrześcijaństwo przed trzynastoma wiekami. Wioska po raz pierwszy wspominana jest w źródłach historycznych w 1599 roku. Obecna parafia została założona w 1892 roku i poświęcona świętemu Jakubowi, apostołowi, patronowi pielgrzymów.
Do 24 czerwca 1981 roku Medziugorje żyło podobnie jak i pozostałe wioski na tym terenie: ludzie pracowali na roli, sadzili tytoń i winogrona, produkowali wino i uprawiali warzywa, aby zapewnić skromny byt własnym rodzinom. Z powodu złych warunków socjalnych wielu ludzi w poszukiwaniu pracy wyjeżdżało z kraju: za ocean, do krajów Europy Zachodniej, do miast w Bośni i Hercegowiny oraz Chorwacji.
W 1981 roku, kiedy rozpoczęły się objawienia Matki Bożej, życie parafii zmieniło się. Matka Boża oprócz sześciorga wizjonerów wybrała całą parafię i pielgrzymów na swoich współpracowników. Szczególnie było to widoczne w orędziu, w którym powiedziała:
24 czerwca 1981 roku około godz. 18 sześcioro młodych ludzi: Ivanka Ivanković, Mirjana Dragićević, Vicka Ivanković, Ivan Dragićević, Ivan Ivanković i Milka Pavlović, zobaczyło na wzgórzu Crnica, kilkaset metrów ponad miejscem zwanym Podbrdo młodą niewiastę z dzieckiem na ręku, która ręką dawała im znak, aby się do Niej zbliżyli. Zaskoczeni i przestraszeni nie podeszli do Niej.
Następnego dnia 25 czerwca1981 w tym samym czasie, czworo z nich, Ivanka Ivanković, Mirjana Dragićević, Vicka Ivanković i Ivan Dragićević, odczuło, że coś mocno ich przyciąga w kierunku miejsca, gdzie dzień wcześniej widzieli Tę, którą rozpoznali jako Matkę Bożą. Przyłączyli się do nich: Marija Pavlović i Jakov Čolo (czyt. Czolo). Grupa medziugorskich wizjonerów została uformowana. Z Matką Bożą modlili się i rozmawiali. Dlatego też 25 czerwca obchodzona jest rocznica objawień. Wedle świadectwa wizjonerów od tego dnia mieli codzienne objawienia, razem lub osobno, gdziekolwiek się znajdowali. Milka Pavlović i Ivan Ivanković nigdy więcej już nie widzieli Matki Bożej.
Trzeciego dnia objawień, 26 czerwca 1981 roku, Matka Boża wezwała do pokoju słowami:
Ludzie zainteresowani objawieniami i wezwaniem Matki Bożej najpierw z parafii, a potem z innych miejscowości oraz świata zaczęli się gromadzić i modlić najpierw na wzgórzu, a później w kościele.
Zaraz po rozpoczęciu się objawień zaczęło się prześladowanie wizjonerów, ich rodziców, rodzin, parafian, tutejszych księży, a nawet pielgrzymów. Wizjonerzy byli zabierani na przesłuchania policyjne i badania psychiatryczne, ale zawsze potwierdzano, że są zdrowi. To samo potwierdziły badania dokonane w późniejszym okresie.
Ówczesny proboszcz medziugorski o. Jozo Zovko OFM półtora miesiąca po pierwszym objawieniu został pojmany i choć niewinny - skazany przez sąd komunistyczny na trzy i pół roku więzienia.
Dzięki objawieniom Matki Bożej Medziugorje ze zwykłej wiejskiej parafii przemieniło się w miejsce, gdzie gromadzą się tłumy pielgrzymów z całego świata (w pierwszych dwudziestu latach ponad 20 milionów) i przez to w jedno z największych światowych centrów modlitwy porównywalnych z Lourdes i Fatimą. Niezliczone świadectwa pielgrzymów mówią o tym, że właśnie w tym miejscu odnaleźli wiarę i pokój.
Po jednogłośnym świadectwie wizjonerów Matka Boża daje im orędzia, aby przekazali je parafii i światu są to: POKÓJ, WIARA I NAWRÓCENIE, MODLITWA I POST. Przede wszystkim sami parafianie i pielgrzymi mają stać się świadkami Jej objawień i orędzi, aby później wraz z wizjonerami mogli przyłączyć się do realizowania planu nawrócenia świata i pojednania z Bogiem.
Pod koniec 1982 roku Matka Boża posługując się mową wewnętrzną (Locutio cordis) zwróciła się do dwóch dziesięcioletnich dziewczynek Jeleny i Marijany Vasilj i od 1983r. do 1987r. przez ich grupę modlitewną przekazywała wskazówki ruchowi modlitewnemu, który powstał na początku objawień.
Orędzia Matki Bożej w Medziugorju stanowią swoistą szkołę, pokoju modlitwy i miłości.